جداسازی، شناسایی و بررسی کارآیی استرین های سودوموناس آنتاگونیست علیه گروه‌های مختلف آناستوموزی Rhizoctonia solan
کد مقاله : 1158-FIPPC (R3)
نویسندگان:
سحر تدین *1، سعید طریقی2، مجتبی ممرابادی3
1گروه گیاهپزشکی،دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد،مشهد،ایران،
2'گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد ایران
3گروه گیاهپزشکی،دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد مشهد ایران
چکیده مقاله:
قارچ ریزوکتونیا سولانی بیمارگری خاک زاد می‌باشد که در سراسر جهان خصوصاً مناطق کشت سیب‌زمینی مشکل‌ساز است. این قارچ به بیش از 140 گونه گیاهی اعم از محصولات زراعی و باغی مهم و حائز اهمیت اقتصادی خسارت می‌زند. عدم وجود ارقام مقاوم تجاری سبب شده تا ضدعفونی غده‌های بذری به‌عنوان یکی از روش‌های مؤثر در مبارزه با این بیماری مطرح باشد. در سال‌های اخیر به دلیل مشکلات استفاده از قارچ‌کش‌ها شیمیایی که بر سلامت انسان و محیط‌زیست اثرات جبران‌ناپذیری بر جای می‌گذارد، کنترل زیستی به‌عنوان روشی جایگزین یا مکمل شناسایی‌شده است. میزان موفقیت این روش نیازمند دانش دقیق و جامع از بیولوژی بیماری‌ها است. استفاده از باکتری‌های آنتاگونیست به‌عنوان ارگانیسم‌های کنترل بیولوژیک راه‌کاری مناسب و بی‌خطر برای محیط‌زیست و برای حفاظت گیاهان می‌باشد. جدایه های باکتریایی آنتاگونیست که بومی کشور ایران است با شرایط موجود سازگاری دارند، فعالیت می‌نمایند تا از آلودگی میزبانی توسط بیمارگرها جلوگیری کرده و شدت بیماری و علائم آن را کاهش دهند. به‌منظور جداسازی و شناسایی اولیه باکتری‌های مفید پژوهشی در سال 1396 با جمع‌آوری نمونه از ریزوسفر گیاهان سالم سیب‌زمینی و گوجه‌فرنگی صورت گرفت.65 جدایه باکتریایی در محیط‌های کشت عمومی جداسازی و خالص شدند. با کشت بر روی محیط KB و بررسی ژنتیکی با ps primer مشخص گردید متعلق به جنس سودوموناس بودند. اثر آنتاگونیستی این جدایه ها به روش کشت متقابل علیه گروه‌های آناستوموزی AG1-IA,AG3,AG4-HGI قارچ R.solani موردبررسی قرار گرفت. برای آزمون آنتاگونیستی در محیط کشت PDA باکتری سودوموناس به‌صورت سوسپانسیون در 4 طرف پتری لکه‌گذاری شد و بعد از 24 ساعت پلاگ 0.5 سانتی‌متری از قارچ 7 روزه در مرکز پتری قرار گرفت و پتری‌ها پس از گذشت 4 روز نگهداری در 28 درجه سانتی‌گراد برای مشاهده هاله بازدارندگی از رشد قارچ بیمارگر ارزیابی صورت گرفت. سپس جدایه های برتر با روش کشت متقابل مجدد تست شدند. نتایج نشان داد که هجده جدایه خاصیت بیوکنترلی قوی علیه تمامی گروه‌ها آناستوموز مدنظر داشتند؛ اما خاصیت آنتاگونیستی و قدرت جدایه ها متفاوت بود. در بعضی از آن‌ها مثل AG1-IA آنتاگونیست ها مانع از تشکیل اسکلروت ها شدند و تغییر رنگ پرگنه های قارچ در اطراف هاله بازدارندگی همه گروه‌ها مشاهده گردید.
کلیدواژه ها:
سیب‌زمینی، کنترل بیولوژیک، سودوموناس،R.solani، کشت متقابل
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است